bukpop|78|79|80|81|82|83|84|85

ER MOET MEER GEZOPEN WORDEN

Dreunende rockmuziek
en pils, veel pils

HEIL00 – Popfestivals: één van de erfenissen van de jaren zestig. Toen ‘Make love not war’ en ‘Givepeace a chance’ gevleugelde woorden waren en Isle of Wight, Woodstock en Kralingen begrippen.
Als je er al niet zelf was geweest, dan had je toch in ieder geval met rode oortjes geluisterd naar de verhalen er over of de filmbeelden er van gezien.
Het publiek van die tijd heeft plaats gemaakt voor een jongere generatie: flower power maakte plaats voor het exhibitionistisch doen zwellen van in leren jasjes verpakte spierballen, ‘peace’ en ‘pot’ maakten plaats voor pils, veel pils.
Wie anno 1979 een popfestival wil organiseren doet er derhalve goed aan zich te verzekeren van een nimmer aflatende stroom bier en een aantal rockgroepen, dat muziek ten gehore brengt, waarin het publiek iets van zijn eigen agressie berkent.
Jongerensociëteit Buk Bak heeft die vuistregels goed voor ogen gehouden, bij de Organisatie van het Buk-Popfestival 1979. Voor de tweede keer in haar bestaan huurde Buk Buk groepen in en sloot ze de nodige tapinstallaties aan.
Vijftienhonderd bezoekers vulden de grote tent die naast sporthal ’t Vennewater stond opgesteld. Dit aantal was goed voor het gebruik van in totaal 15.000 bekertjes, waarin voor het merendeel bier was gegoten. Van twee tot bijna twee uur was het geluid vrijwel voortdurend oorverdovend hard, werd het publiek geconfronteerd met steeds veel te lange wachttijden tussen
de groepen en groeide het aantal offeraars aan de god van de alcohol, Bacchus, gestaag.
Toen dan ook Normaal als een na laatste groep om half een de tent verliet, deden zeer vele hetzelfde; te dronken om te beseffen dat Masada nog zou spelen.

Ongewoon vals
Voor het zover was, hadden zes groepen zich gemanifesteerd. Diesel opende de rij in een tent met ongeveer vijfhonderd bezoekers. Diesel heet een snel stijgende ster aan het pop-firmament te zijn, maar zaterdag toonde de groep nogal wat last te hebben van de zwaartekracht. Vooral in het nummer ‘Going back to China’, toonde Diesel duidelijk, dat er in de studio’s erg veel gepolijst kan worden. Zaterdagmiddag klonk dit nummer gewoon vals. Ongewoon vals was het werk, dat de Heilooër formatie Tilt ten gehore bracht. Zanger Jan van Bocklink huldigt kennelijk de misvatting, dat wie zich met muziek bezighoudt ook dronken moet zijn of doen. In dat laatste slaagde hij redelijk, maar met muziek had het allemaal bitter weinig te maken. Voor de nummers van Herman Brood, waaraan Tilt zich fors vertilde waren twee zangeressen aan de groep toegevoegd. Bijna vertederd werkte een van het twee.. na elk stukje zangwerk de ander toevoegde: ‘Vals’. Dat was goed gezien.
Van Bockling lardeerde be treden met domme opmert± waarvan ‘Er is veel tekoz dronken, er moet meer
worden’, slechts een vooä was.
Na ruim een uur wachten
de groep Renée de vieze so die na Tilt in de mond was gi men, weg. Renée staat bor!1 een stevig stukje rock en rad was bovendien de eerste
van de dag, die zich er op beroemen zuiver te zingen spelen. Anja Exterkate
als de hitsingle ‘Sweet NotM had doen vermoeden en de van de groep bleek over vo4ii de muzikale vaardigheid te schikken.

 

Eigentijds
Die muzikale vaardigheid mm ook ruimschoots aanwezig bij * jongens van Groovin’ Gang. Dr vijfmansgezelschap bracht we.- nig eigen werk, maar wierp zict dapper en overtuigend op het lx

• ender werk van onder meer -eatles en Stones. Jarenestigmuziek, waarover Groovin’ iang een eigentijds sausje goot. en formatie die bestaansrecht xeft. Alleen al door juweeltjes 1s ‘Come together’ en ‘Back in :SSR’.
-lowling Hurricane manifesteer-
zich als een soort begeleidingsroep van zangeres Angela roothuizen en daarmee wil :iets negatief gezegd zijn. Angela heeft een stem waarmee ze veel kan doen ook al was haar bühneact, evenals het repertoire, wei-
origineel te noemen. Howling Hurricane is een formatie, die eet waarvoor het publiek komt en die daar leuk op inspeelt. Leuker dan bijvoorbeeld Razor Blade, dat middels een imponerende hoeveelheid feestverlichng trachtte te verbergen, dat de muziekkeus te makkelijk en de nummers teveel kopieën waren om echt te kunnen boeien. De Nina Hagen-act van zangeres Carolyn leverde een weinig gelijkende, maar wel gelijkluidende act •p. Wanneer zij er eens in slaagt Nina Hagen te zien optreden, zal iuidelijk worden, wat hiermee edoe1d is.
Voordat Normaal het podium
ISeklom moest er veel gebeuren. Zo vond de groep uit de Achterhoek de installatie van Massada, die door alle groepen verder gebruikt was, onvoldoende en dat resulteerde in een af en aangeloop van roadies met geluidsboxen en p.a.-torens.
De mannen van de ordedienst gebruikten de tijd, die daarvoor nodig was, voor het beleggen van en bespreking over wat er te doen stond, wanneer de drangiekken voor het podium het zou-en begeven.
Mouwen werden opgerold en ..improviseerde oordopjes aanebracht. Dat eerste bleek min-er nodig dan het tweede; het publiek voor het podium genoot uitbundig van het Normaaloptreen met onder meer hits als ‘Daleejen’, ‘Alie’ en ‘Hendrik Haverkamp’.
De meer dan aangeschoten jeugc achterin de tent hield zich onle iig met zichzelf of met elkaar. Nadat Normaal duidelijk had ge maakt niet alleen ‘oerend hard’ maar ook zeer vermakelijk e met veel gevoel voor show he
podium te kunnen vullen, besloot Massada swingend het dagje pop in Heiloo. Zoals gezegd waren op dat moment al zeer velen verdwenen.
Diegenen hebben drie kwartier stevig swingwerk gemist, maar beseften dat vermoedelijk pas zondagavond-na-de-kater.
Buk Buk heeft zijn tweede popfestival gehad. René Alphenaar een van de organisatoren: ‘Volgend jaar gaan we er zeker mee door….’